Uut Pekel

Een goede vriend van mij heeft sinds kort een vriendin. Zeer aardige, leuke, open en spontane jonge vrouw. Misschien ben ik niet geheel objectief daar we dezelfde passie delen..
Voedsel, koken en alles wat hier mee te maken heeft.
Vorig weekend waren beiden bij ons op bezoek. Het weer was prachtig, we zaten buiten en onder het genot van een hapje en drankje vloog de tijd voorbij.
Plots hoorden we vuurwerk. Echt vuurwerk. Dit duurde een poosje en op een gegeven moment vroeg Marieke, die uit het westen komt, of dit normaal was. Welkom in Pekel zei Robert op zijn eigen droge manier.
We haasten ons nog wel te zeggen dat vuurwerk in de zomer inderdaad niet normaal was. Maar ja, Pekel wijkt in meer opzichten af van wat landelijk de norm is.

Poolse wijsheid

Tijdens de koffie zat ik met een aantal dames gezellig te teuten.

Allerlei zaken passeerden de revue. Zwangerschap, met onlosmakelijk daaraan verbonden, geboorte. De mascara, foundation en gloss kwamen ook nog voorbij, terwijl gewicht en de diëten niet ter sprake kwamen. Zou ook niet gepast zijn geweest gezien het feit dat één van de aanwezige dames ongeveer twee kilo koekjes bij zich had. Het was maar een kleine stap van de schoonheidsartikelen naar Patty. Of meer nog het aantal scheidingen dat zij heeft meegemaakt.
Waar twee scheiden hebben twee schuld. “Onzin natuurlijk”, dacht ik bij mezelf. Maar goed.
Een aanwezige Poolse vriendin vertelde dat ze dat in haar vaderland anders zeggen.
“Bij een scheiding hebben inderdaad twee mensen schuld; 50% de man en 50% de schoonmoeder” zei ze schalks.