Gister, 19 maart 2015, dreigde een normale dag te worden. Thuisgekomen van het werk
konden we niet al te lange tijd later aanschuiven voor de maaltijd.
Nadat we de dag hadden doorgenomen, zoals elke avond op dit moment gebruikelijk is, kreeg ik de mededeling na de maaltijd gelijk te gaan
douchen en me zelf te kleden als ging ik naar een feest.
Volgzaam als ik ben voldeed ik aan dit verzoek en drie kwartier later was ik in
die staat zoals van mij werd verwacht op dat moment.
Iets later ging de deurbel; mijn zus stond voor de deur. Ben je er klaar voor?
zo sprak ze. Ik zei dus dat ik dat niet wist omdat ik er op dat moment nog geen
notie van had wat me te wachten stond.
Iets later zat ik bij haar in de auto en we bleken richting Veendam te rijden.
Naar het Cultuur- en Congrescentrum van Beresteyn zo bleek.
Martin Simek hield hier een lezing en mijn zus had twee kaarten hiervoor.
De voorstelling, het licht en geluid, alles was tot in de puntjes verzorgd. Een
prachtig samenspel tussen Martin Simek en Kor Kuiper lagen hieraan ten
grondslag.
De voorstelling was zoals verwacht, Simek die op zijn eigen wijze verhalen uit
zijn turbulente leven deelde met het talrijke publiek.
Na afloop bleek dat Simek precies zo is zoals ik hem had ingeschat. Het zou je
buurman kunnen zijn. Na afloop bood hij alle tijd en ruimte om een gesprek met
hem aan te gaan. Van deze mogelijkheid heb ik dan ook ruimschoots gebruik
gemaakt.
Drie CB’s later en met een hoofd vol prettige herinneringen waren we rond 23:30
weer thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten